inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.097):

omdat ik nooit een spiegel zag

ik kijk naar ze en
voel dat ze het weten
als ik het vraag wil ik ineens
het antwoord niet meer weten

dan lachen ze en
zeggen ben je mal
gillend schreeuw ik nee
want dat woord ken ik al

in gezichten lees ik
vaak mijn verdere leven
weet mezelf niet meer zeker
omdat ik nooit een spiegel zag

ik hoor aan stemmen
in mijn hoofd hoe ik me
moet gedragen, alleen
ze stellen mij nooit vragen

ze sissen, eisen
om gelijk te krijgen
maken ruzie wie er
nu de baas moet blijven

ik ben het huis
waarin ze dromen
ik word gek omdat ze me
steeds verder uit gaan wonen

Schrijver: wil melker, 23 maart 2003


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.496

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)