Elise
Jij brak in knop
alleen
ik kan het niet,
ik kan het niet
en wil het niet aanvaarden:
het dagelijks te witte licht
en in de lenteluchten
de zijdenlichte witte vleugels
die mijn zuchten willen dragen:
Elise! Elise!
Ik moet jou niets meer vragen,
maar
opwellend
zwellen dikke parels:
flou
ontwaar ik enkel nog jouw dichtgebleven rozenknop
en kan het bevend niet aanvaarden.
Geplaatst in de categorie: overlijden
bedankt voor het advies op mijn 'probeersel'