Nachtval oorlog 7-9

7. Slaapval

Velden stijgen deze avond
boven zichzelf.
De nevels van het zwijgen
dalen op de huid van de soldaat.

Liggend een steenworp van de dood
worden levens langzaam rood

Geuren van buit breiden zich uit
als blijvend kwaad.


8. Morgen

Hij moet wel aarzelen in de armen
van de ochtend nu het warme
mottenwitte licht gaat liggen
op de heide.

Het glijden
langs de wegen van de droom
is liefde met een ondertoon
van valangst

Want slapen is maar even
in de wereld
opstaan tot de revolutie van de pauze

Een nieuw begin
van de dag strijkt langs zijn kin,
gezicht en handen.

In landen
in de verste verte neemt
berichtgeving een aanvang,
spreken krantenvolle steden
de morgen uit.


9. De journalist

Van ik naar ik
is maar een kleine stap;
het leven in dit verband
een kortelings vermijden
van de groene zoden

En tussenin of mogelijk terzijde
ligt het overdoen van doden.

Om kort te gaan:
het nabestaan
is nog heel vers en
met de smaak van dille.

De nabestaanden liggen op de tong
met bittere geluiden:
volkslied en dodentuinen of
hijgen van een weggeschoten long.

Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl

Schrijver: Theo van de Wetering, 24 maart 2003

tjootje26gmail.com

Biografie van deze schrijver

oorlog

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 756