Bezwering

Voor mij rijzen de vestingmuren

de gevaarlijke spieren van vader
Binnen is de lucht droog en heilig.
Mijn geploeter begint pas.
De blaren op mijn edel gat leren dat
sterven volgt op streven.

Toch wordt het een gemoedelijk verblijf
onder de nok, boven de wijnkelder
tussen wanden die nagloeien van ons rumoer,

de feestlust van de jonge jaren

het beest dat me wakker kust.

Ik wacht nog op de toverschicht
die me raakt in de navel.
Ah Toeval die de valse kaarten schudt
mijn kansen verkut.

Er gaan geruchten.
Een holle stem met 7 echo's
zou zich door onze dromen mengen.
De zondvloed is een schrikbeeld

een pittig hapje

Mmmm watertanden bij een fatale afloop

de mooie dood aan flarden lachen

Nog even dan.

Snauwen wordt een verademing
O Toeval, kruip terug in uw bed.
Daag me niet ...
Jaag me niet uit mijn wieg.

Schrijver: Wimper, 3 april 2003

wim88tiscali.be

bezwering

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 8 stemmen 1.205