De doden schreeuwen niet meer

schelle klanken kruipen
uit gebarsten bronzen
onweerstaanbaar duiken
myriaden vliegen gonzen

uit bleke doden die verstard
de maden voeden met hun hart
dat ooit de wereld heeft bemind
nu achteloos verstrooid
berooid door westenwind

verstorven stilte breekt de pijn
in gruizel stukken pulver zijn
de doodsangst schrijdt nu laag na laag
tot ik nog enkel schreeuwen klaag

het scheurend geluid
dat de stilte duidt
de pijn naar zenuwbanen
tot diep in mijn gemoed
dat stil sterven moet

Schrijver: Verdano, 14 april 2003

vanderdaelennetscape.net

Dood verderf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 1.061