Netgedichten

netgedicht (nr. 2.244):

Mijn Drenthe

Ik heb u lief mijn heerlijk landje.
Mijn enig Drentheland.
Ik min de eenvoud in uw schoonheid.
'k Heb u mijn hart verpand.
Mijn taak vervulde ik blijde
Waarheen ook plicht mij riep
Uw geest was 't die mij leidde;
Daarom vergeet 'k u niet.

'k Hoor nog de lieve, hel're klokjes
Bij zinkend avondzon
Als schaapjes keerden van de heide,
En moeder met ons zong.
O kon ik nog eens horen
Dat lied in 't schemeruur,
En vaders schoon vertelsel.
Bij 't vrolijk knappend vuur.

Die beelden uit dat zoet verleden,
Wat blijven zij mij bij!
Vaak heb ik zware strijd gestreden,
Dan hielpen, sterkten zij
En nu, ten volle dankbaar,
Wijd 'k u mijn beste lied,
Mijn heilrijk, heerlijk Drenthe,
vergeten kan 'k u niet.