inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.260):

Vrij als een vogel

Kooi mij... en ik zal sterven
als vallend licht in de duisternis
als sporen van gedane schreden
als een teder uitgesproken woord
als serene rust die wordt verstoord
als het verleden in het heden

Kooi mij... en ik zal sterven
als een sneeuwvlok in de felle zon
als een lied dat is uitgezongen
als een bloem die welig heeft gebloeid
als een beek die in de zee uitvloeit
als een zucht die stil wordt bedwongen

Kooi mij... en ik zal sterven
het licht zal uit mijn ogen wijken
de vreugde verdwijnen uit mijn lach
mijn stemgeluid zal niet meer klinken
het hart in tranen zich verdrinken
als ik niet in vrijheid leven mag.

Schrijver: sacrajewa, 16 april 2003


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.352

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)