Netgedichten

netgedicht (nr. 2.275):

Minnende vinnen

In extase kronkelt ze
met haar goudgele vinnen
dronken van lust
en golvend van binnen

Tot zinderende hoogte
met een verbluffende vaart
waarbij hij zachtjes zuigt
aan haar kwispelende staart

Zijn schubjes graven zalig
tegen haar kieuwtjes aan
ondersteboven van passie
laat ze zich stromend gaan

Bevredigt geniet ze
terwijl ze haar lippen tuit
en tevreden blaast ze
haar belletjes uit