Verval

Haar ogen schijnen schemer
het onverbiddelijk weten
wanneer ze stil bezield
voor het hardhouten altaar
van het oude kerkje knielt

De beeltenis van Christus
kijkt onverstoorbaar neer
op de vrouw in diep gebed
die zachte woorden prevelt
doordacht en nauwgezet

Een vurig bede klinkt
vanuit het hart ontstegen
'Heer waar bent U, hoor mij roepen
de wereld om mij heen verhardt
er strijden allerhande groepen
en het geloof in U verstart'

Hoopvol slaat zij haar ogen op
smekend hulp vragend van Zijn Hand
maar al wat zij ziet is het trage bederf
scheuren in het heilig beeld van stand
getekend verval en bladderende verf.

Schrijver: sacrajewa, 20 april 2003

wimimiplanet.nl

Biografie van deze schrijver

geloof hoop verval

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 14 stemmen 1.250