landen was me zachter voorgelogen
de zon verschraalde
takken stalen licht
uit ogenblikken
dat ik inzicht had
ze zouden me
de hemel moeten wijzen
maar bogen over mij
en tunnelden mijn pad
ik kon niet verder gaan
het dwarsbomen hield aan
een angstsprong was de eis
ultieme vrijheid als mijn prijs
de vlucht bleef
spoorloos in de lucht
mijn gedachten zijn gevlogen,
landen was me zachter voorgelogen
Geplaatst in de categorie: afscheid