als woorden niets meer zeggen
als woorden niets meer zeggen
en zinnen zijn verzet
zal zij zwijgzaam naast je liggen
aan haar zijde van het bed
zal zij stil op dromen wachten
met haar beide ogen dicht
zullen tranen kansloos vechten
om de spiegeling van licht
als woorden niets meer zeggen
en grenzen zijn bepaald
zal zij eenzaam naast je liggen
tot de eindstreep is behaald
zal zij stil haar adem sparen
voor dat ene hoge woord
dat als zand haar hart zal schuren
totdat jij het hebt gehoord
als woorden niets meer zeggen
en zielen zijn bekrast
zal zij niet meer naast je liggen
als jij naar haar lichaam tast
zul je steeds weer terug verlangen
naar de luwte voor de storm
blijft je geest voorgoed gevangen
in de schaduw van haar vorm
Geplaatst in de categorie: liefde
ik lees je graag!
daar het me even terug in de tijd bracht. Dit gedicht verwoordde mijn gevoelens van toen.
als woorden niets meer zeggen.....
bij zo'n mooi gedicht voel je de pijn van stilte