inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.331):

Ongehoord Dakloos

In schril contrast, zwalkend door straten,
de fles half uit de zak, van'n jas vol gaten
Lachend naar zichzelf,i n een etalage ruit,
biggelende tranen, schreeuwen doet hij luid

'Kijk hoe ik verval in levenstrieste sleur'
't antwoord is altijd 'n dichtslaande deur
De mensen kennen 'm wel, die dronken gek,
zuipend, schreeuwend, en bevlekt met drek

Horen 'm elke dag maar luisteren echter nooit,
naar wat deze verlorene, voor hun voeten gooit
Gezellig samen zittend, warm voor de buis,
voor hem slechts karton, z'n eeuwige thuis...

Schrijver: Doortje, 26 april 2003


Geplaatst in de categorie: maatschappij

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 730

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
jannie
Datum:
17 mei 2003
Email:
hoogendamjanniehotmail.com
Het is inderdaad ongehoord. Dat dit nog gebeurt anno 2003. Je hebt het schitterend geschreven
en gegrepen uit het leven van de daklozen.
Naam:
Jack Sanders
Datum:
3 mei 2003
Email:
jackartzeelandnet.nl
Ik vind het een goed gedicht. Het onderwerp houdt mij ook wel bezig... Zo word ik elk jaar rond kerstmis kwaad, omdat de media dan plotseling het item "zwerver" ontdekt schijnen te hebben...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)