Netgedichten

netgedicht (nr. 2.339):

Zomaar iemand (2)

Zomaar een oude vrouw,
knielend aan de oever
van de stille rivier waar
ik zo graag verkoever.
Haar tranen glinsteren,
verlicht door de avondzon.
Misschien is dit de plek
waar alles ooit begon.
Ik loop geruisloos door,
voel haar intense pijn
als ik haar zacht hoor zeggen:
"Binnenkort, zullen we weer samen zijn..."

Schrijver: Hans, 26 april 2003