je handen strelen velen

het beest heeft zich geroerd
de kop weer opgestoken
nu vreet het van mijn angst

ik heb muren afgebroken
me kwetsbaar opgesteld
nu telt onrust traag de uren

ik kan geen woord
meer lezen, ze geven
niet wat ik beleven wil

je handen strelen velen
de warmte van je hart
lijkt niet meer zo apart

mag ik op je schoot
kom, geef je even bloot
als blijk van je vertrouwen

is er nog die blik , die
je voor mij reserveerde,
het kussen, dat je leerde

de slang heeft weer gebeten
haar gif laat me nooit meer
mijn jaloezie vergeten

Schrijver: wil melker, 27 april 2003

wlmelkerziggo.nl

jaloezie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 756