inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.355):

zuur(sonnet)

wanneer hij gesloten bleef die mond
en zijn lichaam uit werd gekapt
in de wazige steen van achtergrond
is de tijd mij sneller ontsnapt

toen die mond vierde met een lach
en een lieflijk woord achter zijn
zeldzaam vreugdige lippen lag
was het al een stralen in de pijn

ach, toen de armen mij
bijna aan gingen spreken
was mijn hartje al zo blij

maar het échte lieflijk gebaar
is in de zuurheid blijven steken
zijn hemel werd nimmer klaar

Schrijver: tim balthazar, 28 april 2003


Geplaatst in de categorie: spijt

3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 1.519

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)