inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.371):

Kanaal

Gerimpeld water in de kanaalgeul.
Een vlies van pollen, rotte bladeren
De wijnfles dobbert langs de kademuur.

Dol ben ik op het stille water,
de diepte die je vermoedt
de plons als je een kassei over de reling gooit.
Ik wil duiken in haar duisternis, de bodem strelen
een minuut de adem ophouden
en dan drogen in de hoogtezon.

Een bries sluipt
over het braakland dat een naam kreeg,
'Groene Vallei'
over het kruispunt dat baadt in de smog
'Duizend Vuren'
De hitte straalt naar mijn lippen,
scheldende motoren.

De ochtendspits...
de jacht op afspraken in het prilste licht.
Ademnood van een chauffeur
om de grillen van een hondse klant.

Hoor de smeedijzeren brug daveren.

IJswind bijt in de kraalogen tot ze breken.

Langs de neusvleugel vloeit het zout.

Schrijver: Wimper, 30 april 2003


Geplaatst in de categorie: landschap

2.6 met 8 stemmen aantal keer bekeken 708

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)