laatste avondmaal

Je liet de strelingen tot jou komen
zoals de kinderen in de bijbel
joelend in zijn open armen vielen.

Jouw boodschap was minder blij.
Mijn maanziek gejank
kon jouw oor niet meer vinden
Ik gooide die bloederige spons weg
Die zoog aan de ribben
(Tralies voor de blubber binnenin)
En zocht de koudste steen.

Samen wandelend naar nergens
Knijp ik jouw heupen die gloeien
Schrapende zolen
en de nagalm van mijn bloed dat zwakker fluistert nu.

Schrijver: Wimper, 2 mei 2003

wim88tiscali.be

avondmaal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 7 stemmen 1.058