Netgedichten

netgedicht (nr. 2.494):

Stadswacht

Ik bewandel deze stad
kijk van boven naar beneden
schuif voor geluiden uit.
Geen grijsgebreide muren
voor groene gapers.

Als ik nog eens
mijn hals wil strekken
komt hij me tegemoet
recht in zijn ogen
recht in mijn ogen.

Hier blijf ik hangen,
in zijn gevooisde geur.
Hij kijkt volmaakt.
De gevels, de straat,
zij gaan voorbij.

Ergens in de stad
staren stenen saters
met wellustige grijns.
Ik maak me los
van ongelijke tegels.