de tijd trekt kruisen krom

ik breek de takken
een voor een
weet dat de boom
gaat komen

het is een droom
maar voor de zekerheid
heb ik het touw met
lussen meegenomen

ik zie de graven
langs de weg
geblakerd door de zon
de tijd trekt kruisen krom

vergeten zijn de
woorden uit het hart
ontbonden is het vlees
gedachten zijn ontward

hang ik de leegte op
die komen gaat
als ik dit warme
lichaam nu verlaat

of strop ik
in een laatste snik
vergiffenis en spijt
voor komende afwezigheid?

Schrijver: wil melker, 22 mei 2003

wlmelkerziggo.nl

dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 767