inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.556):

Jij bent een vlinder

Op vleugels van wind streek je zachtjes op mij neer
zachtjes wiekend zonder geluid,
zonlicht spelend op de fluwelen huid
Ik stak mijn hand uit naar jou
maar jij vloog weer de ruimte in,
zonder doel zonder zin.

Fladderend voor een dag strijk je overal neer,
een illusie, en ik weet; jij komt nooit weer.
Vlinder ben je, vluchtig vliegend naar een vroege dood
dat is al wat je leven als vlinder ooit bood.

Ik kijk je na en weet;
je vleugels zullen breken bij de dageraad
voor een vlinder komt het leven snel, maar steeds te laat.
Vlieg nog eenmaal in je leven, door het laatste uur,
vergeefs vechtend tegen het doven van je laatste levensvuur.
Vlinder nooit zal ik jou vergeten;
tijd en wind zullen je pracht en schoonheid
voor altijd uitwissen, en ik;
ik zal je immer blijven missen.

Schrijver: jos de Vink, 24 mei 2003


Geplaatst in de categorie: natuur

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 673

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)