inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.567):

Het kind in mij

Nog zoek ik naar de onschuld in mij
toen ik nog was een kind
Vergeefs, want zelfs op de bodem van mijn ziel
is er niets meer, wat mij nog aan mijn kind zijn bindt
Soms dartelt nog het kind in mij,
het speelt, lacht en het huilt
ik was in mijn kind zijn nog vrij
In de slaap moegespeeld en levensvrij
dan gaf ik mijn dromen ruim baan,
luchtkastelen bouwend op de maan

Met verwondering keek het kind in mij
naar de hemel, bloemen en de bomen
vervuld van vragen
wie er op de sterren zouden wonen
Het kind in mij is neergesabeld door regels en wetten,
"wees braaf" en doe alles in het nette
Het kind in mij: eenzaam en verward
keek ik de wereld in
Alleen als kind ben je onschuldig
en heeft het leven diepe zin
Het kind in mij keek niet om
en ging op weg naar een nieuw begin.

Schrijver: Jos de Vink, 26 mei 2003


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.695

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)