Netgedichten

netgedicht (nr. 2.579):

Spreek tot mij!

wentel gekke wind het stof in kringen
de veel te vroeg gevallen bladeren
met dode bloesems die vergaderen
dans met resten van papieren dingen

draai mijn zinnen, spreek mijn woorden
hardop luid en laat ze galmen
dein dan mee met groene halmen
draag mijn stof naar kanten boorden

jij dwaze vriend de wind
mijn ogen zien je wazig
mijn stem gebroken glazig
de scherven groen getint

want stilte breekt
mijn heimwee zang
dan ben ik bang
dat niemand spreekt

tot mij...