inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.595):

Zwarte diepten

soms wandel ik in grijze luchten
tesamen met de aarde geuren
van zwoele rotting zonder kleuren
dan breek ik stilte zonder zuchten

mijn stappen dragen dan erbarmen
zwaar aan de groene waterkant
waar de bomen rusten aangeland
mijn donkere schaduw zwart omarmen

als fijne druppels regen zwermen
spoelen zij soms mijn treurnis weg
en sieren wit gekranste schermen
de oever van mijn woorden zeg

de glazenmaker ronkt zo rusteloos
en wentelwiekt naar 't zonlicht toe
dat kleuren breekt in vleugels broos
ach was ik toch maar niet zo moe

Schrijver: Verdano, 2 juni 2003


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 505

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Sylvia Schrijen
Datum:
5 juni 2003
Email:
sylvia_schrijenmsn.com
Ik houd van je Vlaams! Het heeft body!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)