Woestenij
zand woestijn een
bodem van een dode
zee met resten van
wat schelpenzand
het wit gebeente
en duinenlijnen
die verdwijnen
in de spiegeling
van mijn eigen
fata-morgana
trillende luchten
zuchten gelaten
maar mijn blik reikt
alsmaar verder dan
het weerkaatsen van
mijn droge stem
die geen echo
meer vinden kan
Geplaatst in de categorie: emoties