inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.603):

Woestenij

zand woestijn een
bodem van een dode
zee met resten van
wat schelpenzand
het wit gebeente
en duinenlijnen
die verdwijnen
in de spiegeling
van mijn eigen
fata-morgana

trillende luchten
zuchten gelaten
maar mijn blik reikt
alsmaar verder dan
het weerkaatsen van
mijn droge stem
die geen echo
meer vinden kan

Schrijver: Verdano, 3 juni 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 847

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)