Netgedichten

netgedicht (nr. 2.628):

KEW

Het meisje opgezweept,
muzikaal paard van een
gedegen stal: ja mijn moeder
en mijn vader ook jazeker als
het raam open stond en
de geuren van de klanken
als grashalmen binnen kwamen
zweven zo einde zomer…

Het meisje moet van alles,
om iedereen om kijkers en vooral
om ouders die zo rusten op haar schouders.

Het meisje moet en weet dat ze zo moet en
zo wordt alles van Rachmaninow
een zwetende Russin met ongelakte nagels
straks afgedroogd door elke jury
terwijl haar vingers toch zo virtuoos
en toetsgevoelig streelden.

Ik heb met haar te doen ondeugend in
een geile vorm van medelijden:
Ik zou die Steinway-vleugel willen zijn:
nat worden onder de handen
van een vrouw die stroomt,
wat kan er mooier zijn?