het ademhalen van de dood

huizen ruiken roestig leven
deuren knarsen ongeluk
niet geopend stinken kamers
naar te weinig buitenlucht

ramen zijn grauw afgeplakt
dagen nog niet afgelakt
maar grof in hun contouren
zonder kleuren opgezet

het zijn geen kunstenaars
die het bestaan versieren
met een gloedvol perspectief
vandaag is vaak hun dief

tussen licht en donkergrijs
bepalen dag en nacht
het ademhalen van de dood
het enige dat stroomt is rood

Schrijver: wil melker, 9 juni 2003

wlmelkerziggo.nl

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 10 stemmen 850