inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.664):

gebarsten land

De lichte
rimpeling
huiverend
in haar flanken

haar hete adem
die zich aan me schroeit

De kloppende aders
onder de
flinter van haar borst

Beuken
me
een weg
langsheen
gebarsten lijnen

en voel hoe
adem
teneergedrukt

met bulderend
geraas

haar tirade
zich spruwt

de likkende vlammen

een pagina
omkrult

mijn landschap
schoongeschroeid
sporen spataders
die menig
wetenschapper boeit

Schrijver: lorelei meerling, 11 juni 2003


Geplaatst in de categorie: natuur

5.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 462

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)