Kaars van vrede

En de dichter loopt alleen over het strand,
met zoveel ideeën in zijn getekend hoofd.
Met alleen het geluid van eb en van vloed,
zoekt hij zijn weg, zijn weg door het leven.

Hij knielt, schrijft een gedicht in het zand,
over de vrede waarin hij niet heeft geloofd.
Hij weet niet waar hij die vrede zoeken moet,
maar weet wel dat hij liefde heeft te geven.

Hij wéét, wat de anderen ook zullen zeggen,
dat er liefde en vrede in deze tijd kunnen komen,
de wereld waarin hij leeft is er hard aan toe.
De wereld waarin hij geeft is het vechten moe.

Maar probeer het de president eens uit te leggen,
die zit in zijn Oval Room over macht te dromen.
Over zijn legers die marcheren over vele grenzen,
en slachtoffers maken onder onschuldige mensen.

Haat en vrede gaan niet hand in hand,
En vele mensen worden van hun leven beroofd.
De legers van beide partijen zijn bemand,
Is er nog iemand die in vrede geloofd?

En de dichter loopt alleen over het strand,
met zoveel ideeën in zijn getekend hoofd.
Hij knielt, schrijft een gedicht in het zand,
over de kaars van vrede die langzaam dooft.

Schrijver: Jos Witteman/Petra van Dalen-Tazelaar
Inzender: Jos Witteman, 12 juni 2003

jlwittemanyahoo.com

vrede

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 5 stemmen 749