inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.669):

ze verklauwen vederlicht hun prooi

kale nekken strekken zich
voorbij wat wenselijk is
ze azen op de kruimels
in een blikken zonder
blozen dat niet menselijk is

ze vreten de restanten
uit het marginaal
krijsen schuttingwoorden
maken hels kabaal in
hun uitgekauwde taal

ze verklauwen
vederlicht hun prooi
behalve hun excreten
vinden ze niets mooi
zij zijn de enige poëten

Schrijver: wil melker, 12 juni 2003


Geplaatst in de categorie: literatuur

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 697

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Erwin Maas
Datum:
13 september 2003
Email:
waarnemisgmx.net
Dicht gedicht heeft geheel ten onrechte een zo lage waardering, het is een strijd tegen eenieder die slechts zijn eigen gedichten leest en natuurlijk positief beoordeelt, tegen iedereen die vals speelt.
Zoals een waar dichter betaamt, gaat hij dwars tegen de stroom in, wetende dat het weerstand zal oproepen, doch onvervaard en onbevreesd uit hij zijn mening, ongeacht de eventuele consequenties.

Eenieder die een slechte beoordeling geeft voor dit gedicht is óf iemand die het niet begrijpt óf iemand die zich aangesproken voelt. In het laatste geval heeft de dichter zijn doelstelling bereikt, hoe meer slechte beoordelingen, hoe groter het succes van dit gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)