in breuken wortelden mijn barsten
ik was het kind
dat hulp nodig had
ik raakte zacht je mannenhart
ik groeide
op de kale rots, in breuken
wortelden mijn barsten
ik was gebroken door
de hand die met mij knoeide
het eigen lijf dat ik verfoeide
voordat ik kon
verwelken zond jij regen
om te helpen, ik fleurde op
je kuste me
tot bloei in duizendschonen
zo kon ik jou mijn liefde tonen
je gaf me raad
door zon en wind
ben ik gekoesterd tot nieuw zaad
Geplaatst in de categorie: emoties