inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.701):

Stil

Het is zo stil geworden,
zo angstig om je heen
en al je vele zorgen
draag je welhaast alleen.
Die eens je vrienden waren,
daar hoor je niets meer van
en vaak vraag je vertwijfeld
hoe dit nu zomaar kan.

Het is zo stil geworden,
want niemand heeft nog zin
jouw lang verhaal te lezen
en dan vanaf ’t begin,
om eens heel goed te luist’ren
en wellicht zonder raad,
je toch nog iets te zeggen
waardoor het beter gaat.

Het is zo stil geworden.
Je voelt je echt alleen.
Maar, vriend, kijk in die stilte
eens even om je heen.
Al heb je er nog één slechts
die met je denkt en bidt,
verheug je daar dan over.
Dat is een rijk bezit!

Schrijver: Frits Deubel, 17 juni 2003


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 1.598

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Werner
Datum:
20 september 2003
Email:
noordat-online.de
Heel mooi beschreven, het doet mij denken aan de Verloren zoon. Echt zeer goed.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)