pijn

zijn ingeslikte woorden
doorboorden steeds haar geest
meest pijnlijk onverwacht
bedacht zij deze morgen
zorgen in haar hoofd
belooft hij weer te praten
haten kan zij niet
verdriet maakt holle ogen
drogen ongezien haar wangen
verlangen kent zij steeds
reeds weggestreepte dagen
vragen durft zij niet
ziet bloed en blauwe plekken
bekken schuim en vuisten
knuisten in haar schoot
lood zwaar in haar benen
wenen nu haar kinderen
hinderen en verliezen
kiezen zal ze nooit
strooit zand in kleine ogen
mogen zij haar ooit vergeven
leven moest zo zijn …
pijn

Schrijver: Jeroen Swaan, 24 juni 2003

hyronimusbirdhotmail.com

Biografie van deze schrijver

pijn

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 2.284