inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.775):

Het kameleon

Daar zit op takje stram en stil,
en listiglijk verhuld in groen,
de kameleon in rust heel kil.
Hij jaagt door niets te doen.

In sier spiraalt de staart
Fijn kantwerk in de huid
Verborgen is de ware aard
Hoe mooi is de schavuit!

Plots ketst het licht van harde huid!
Wat is het dat daar zoemt
en snort met vlieggeluid?
Ten dode is die vlieg gedoemd!

Heel langzaam opent zich de bek,
wat zeg ik? ‘t Is een muil
die reikt voorbij de nek!
De dood die gaat daar schuil.

Het ene oog volgt scheel de prooi
het andere staart naar voor
Zonet nog was ‘t beest zo mooi!
Die vlieg heeft steeds niets door.

Fluks schiet de opgerolde tong
en oogst het arm insect.
Wat net nog vrolijk zong
nu smartelijk verrekt.

Het koude oog wordt kort gesloten
door vlies van warm genoegen.
De maaltijd wordt volop genoten.
Verworven zonder zwoegen!

De les is uiteraard vervelend:
Prijs schoonheid niet zonder zorgen,
achter uiterlijk oogstrelend
is boosaardigheid verborgen.

Schrijver: Joep de Graaff, 30 juni 2003


Geplaatst in de categorie: dieren

0.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 1.339

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)