Netgedichten

netgedicht (nr. 2.848):

liefste gaatje in mijn schaduw

Liefste nog levend gaatje zelfs als
Het licht de kamer ontvlucht
En lamp die het gooien
Dat men mij in de mond wekt
Blijft doorstaan

Bloempje in mijn weide
Dat zelfs als een dode zon
De vruchtbaarheid ontrooft
Die liefde blijft bloeien

Luisterend, oor in een bloem
Dat ik zelfs wat onder de tong
Ligt te sterven of te glanzen

Geheel kan ontbloten
In het knarsen van wat lucht
Of dat van mijn pen