inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.854):

koude ogen

Zijn ijskoude blik priemt
de minachting door mij heen
hoe kan ik zacht blijven

als hij mijn woorden stukslaat
met het scherp van die lach
-scherven eten immers vlees-

de schaduw plukt hij uit
het zonnigste van mijn zomer
en verstikt mijn brave neus
er tergend langzaam in

telkens lik ik wonden schoon
aan het licht in dit leven
en zweven zijn zoute vingers
om hun frustratie erin te roeren

als de vlammen van woede
mijn weide en wat leeft verslinden
vallen zijn woorden weer
-ze zijn van benzine-

Schrijver: tim balthazar, 13 juli 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 628

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)