dansten in het stilstaan van de tijd
we stopten waar
de anderen verder
gingen en dansten in
het stilstaan van de tijd
je keek me aan
ik zag het blauwe
van de IJssel in
je ogen stromen
ik zag het staan
het huis, de lage
dijk, stil leunend
tegen onze dromen
we openden de
kamers naar ons hart
het rood kleurde apart
versierde alle deuren
we vrijden in
het gras en roken
hoe de zomer was
met warme geuren
we glansden goud
in passioneel bewegen
kregen meer dan hemel
en daarna Gods zegen
Geplaatst in de categorie: liefde