inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.909):

dansten in het stilstaan van de tijd

we stopten waar
de anderen verder
gingen en dansten in
het stilstaan van de tijd

je keek me aan
ik zag het blauwe
van de IJssel in
je ogen stromen

ik zag het staan
het huis, de lage
dijk, stil leunend
tegen onze dromen

we openden de
kamers naar ons hart
het rood kleurde apart
versierde alle deuren

we vrijden in
het gras en roken
hoe de zomer was
met warme geuren

we glansden goud
in passioneel bewegen
kregen meer dan hemel
en daarna Gods zegen

Schrijver: wil melker, 26 juli 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 869

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)