inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.932):

jij de vader, ik het kind

ik neem zon
en bloemen mee
mag ik delen in je rust

ik wil komen
bij je dromen omdat
je mijn gevoelens sust

op een bankje
met wat schaduw in
het ruiselen van de wind

mag je zachtjes
met mij spreken,
jij de vader, ik het kind

in het sluiten
van mijn ogen hoor
ik weer je zachte stem

in het koesteren
van de stilte voel ik
dat ik, bij je ben

ik kan je nu
geen kus meer geven
ik zal zwaaien in een groet

het thuisgevoel
dat jij mij laat beleven
voelt na al die tijd zo goed

Schrijver: wil melker, 3 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.621

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)