inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 2.997):

grijnzen uit hetzelfde gezicht

ik ben verdwaald
de huizen zijn me vreemd
met ramen zonder ruiten
deuren die niet sluiten
maar open blijven staan

ik kijk de mensen aan
die langs me lopen
niemand ziet me staan
holle ogen in het matte licht
grijnzen uit hetzelfde gezicht

ik pak een hand
waarvan de vingers breken
de arm heeft te los gezeten
om te slaan de schouder
laat hem schokkend gaan

ik koester wat ik heb
leg de uren om me heen
probeer me zo te spreiden
om het raken te vermijden
de weg te vinden heel alleen

Schrijver: wil melker, 17 augustus 2003


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.150

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Griet Buysse
Datum:
17 augustus 2003
Email:
muizeke_vhotmail.com
Heel erg mooi omschreven! Ik hou van je stijl!! Van mij krijg je een 9.. Blijf aub schrijven! :)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)