het zwart van late avonden

ik heb mijn vlag geplant
op de ruïnes van vandaag
overleven is nog vaag

het eerste stuk werd geplaveid
met rituelen uit de morgen
chaos kwam met haat en nijd

om twaalf uur boog alles
en ging barsten, ik zag
brokken ongebruikte tijd

was gevangen in de niet
doorbroken cirkel van verwachten
kon niets tot mijn ultieme spijt

ik duisterde de middagzon
en tunnelde de schemer
met het zwart van late avonden

werd magisch realist
joeg het laatste restje daglicht
door de kist naar grijze wagens

de nacht heeft ons begraven
in het donker van vergetelheid
maar de vlag heb ik gedragen

Schrijver: wil melker, 21 augustus 2003

wlmelkerziggo.nl

eenzaamheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 889