inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.081):

zondag in september

1
Linten fladderen in de boomtoppen
Als je door de wimpers tuurt.
Bont gestippeld
Blij geritsel
Alles is nu zoals het hoort
in een land dat popelt om een feest
Even het grofgebekte beest uithangen.

Wij sluimerwandelen in verzengend licht
Langs de vloedlijn

September sloopt de heftige glans
Met een hamerslag.
Sloom veranderen de kleuren,
het lover, de lucht,
Deuren waaien dicht.
De zucht van de oude zomer streelt mijn nek.
Het licht haakt zich in de vouwen van jouw kleed.

Tussen schuimkoppen
Zie je de brede boeg
Een verzonken tanker lekt uit de romp
Maagsap drijft als een vlies
Kiest de minste weerstand.
Klit aan zand en veren
De kranten hebben hun koppen nog niet vet genoeg gedrukt.

We verkennen het binnenste van de badstad
Zwerfkatten blazen er,
Tonen hun hoge rug
De bevrozen glimlach van de clown
verlost de kinderen van pruillipjes
Een cellist waagt zich aan Bach
In de schaduw van een winkelgevel.

2
Het tumult van de zee zwelt aan.
Maar hier in het matig klimaat van de lage landen
Kan je de golven verslaan
Zo bewees jij het vorige week.
Met een berekende aanloop
En de tuimelsprong…als een stugge dolfijn
Die je wou zijn voor een moment.

De vleermuizen worden schaars
Ze spelen nog wat in het dove duister
Je raadt hun gepiep…
Hun zwenkende vlucht
Nipt zwichten ze voor de hindernis.

Niemand heeft in de gaten
Hoe ze een winterbed vinden
Achter een vermolmde luik

Op de vuurtoren lazen wij vreemde tekens
Kreten van verf. Kladwerk.
Buiten het bereik van ons verstand.
Iets dat lijkt op een gebroken ster
Een vallende druppel…Bloed?
Een hart dat huilt?

Nee. Het hoort niet.
Het moet niet…
Het verdriet en de grote samenhang.

Schrijver: Wimper, 4 september 2003


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

1.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 660

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)