inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.091):

Schone Schijn

Tussen beeldjes, bloemen en portretten
Zitten de herinneringen
Uit de tijden van ’t verleden
Er kwamen nieuwe poppen bij te staan
maar ook de tijd is doorgegaan

Zo maar op de vensterbank
Een lijstje aan de muur of uitgestald
in moeders notenhouten kast
Dragen zij voor altijd de herinnering
Dragen zij nog vaak de loden last

Want achter al die mooie kleuren en
Achter al het uiterlijk vertoon
Denkt zij nog aan andere dingen
niet alles was zo mooi en schoon

Er zitten barstjes in de uitgestalde pracht
Symbool voor pijn die is er voor altijd mee verbonden is
al wordt hij nog zo zacht

Schrijver: edward van der stoel, 5 september 2003


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 20 stemmen aantal keer bekeken 1.180

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)