Dans van Bekoring

Langs de rietoever zakken mijn voeten weg.
Dageraad wordt een oase
In het woeste tumult
De basdreun van de buurjongen
Wolken weerkaatsen het gapende oosten
Voorbij een glooiing vang ik
De hevige adem van paarden
In het slakkehuis van mijn oor.

De rest raad ik
Dan moet je woorden verspillen aan een daad
Het ging als volgt:

Een versneld kluwen diep in het landschap.
Verstrengeld gescharrel.
Schuimlippen.
Een blozend gevecht.
Hoeven knarsen.
Zweet dampt in kringelende slierten.
Versmolten vlees dat zwenkt en kantelt in een lijnenspel.

Ze draven langs de oever
Verenigd in een roerig uur
Wanneer de wind wankelt en valt

Uit de greep van de lust gerukt
Kiezen ze een ander pad.
Een soepele ren op slanke benen.
De gelijkenis van hun silhouet lost op.

Schrijver: Wimper, 11 september 2003

wim88tiscali.be

dans

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 7 stemmen 1.541