Netgedichten

netgedicht (nr. 3.151):

dromend verlangen

mag ik

dromen in een wereld

waar elke dag
zonovergoten
schittering weerkaatst
in parelende ogen

mij in liefde laat verlangen
naar de warmte van een lach
die tranen overheersen
verdriet verdrijven mag

als sluiers in de morgen
gespreid op het gras
waar ontluikende bloemen
grijs in schoonheid hult
en zo de wereld laat ontwaken
in dromen die vervagen
omdat een liefde mij gegeven
al mijn wensen heeft overstegen