Netgedichten

netgedicht (nr. 3.162):

dierenriem (12 haiku's)

1
ze kwaakt weer en ze
plonst, plagerig als ze is,
voor mijn voeten neer.

2
ze draait weer en ze
spint, hebberig als ze is,
haar web om me heen.

3
ze zoemt weer en ze
prikt, venijnig als ze is,
haar gif in mijn bloed.

4
ze kraait weer en ze
pikt, geniepig als ze is,
het vel van mijn hand.

5
ze blaft weer en ze
bijt, bloeddorstig als ze is,
gaatjes in mijn lijf.

6
ze tsjilpt weer en ze
maakt, gezellig als ze is,
haar nest in mijn hoofd.

7
ze neukt weer en ze
zet, hongerig als ze is,
haar mond aan mijn oor.

8
ze graaft weer en ze
doolt, halfslachtig als ze is,
mijn hersenpan door.

9
ze knort weer en ze
valt, klefferig als ze is,
niet meer in het oog.

10
ze zwemt weer en ze
drijft, onstuimig als ze is,
ver weg van mijn hart.

11
ze glijdt weer en ze
laat, kleverig als ze is,
een glad slijmspoor na.

12
ze lacht weer en ze
huilt, vleeskleurig als ze is,
zo goed als een beest.