Zonder sprookjes

Soms, zoals nu, denk ik mezelf
aan een avondmeer, golfslag
eenvoudig zonder sprookjes,
een wereld waarin nacht valt
met overgebleven lichten,
oranje, likkend aan het water
een auto in de verte en ik alleen
aan de oever onder de bomen
met gedachten die niets vinden
geen zinnen uit losse woorden
niets dan woorden die haar zoeken
in vergane en ongeschreven boeken
En verder deze vlakte geluiden
voor me, in de duisternis uitgespreid

water landschap emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 667