Netgedichten

netgedicht (nr. 3.222):

zilvergrijs

als het zilvergrijs van parelende tranen
waarin zich de kleur van liefde bevind
je laat vergeten wat is geweest
en doet verlangen naar het zijn

zal de wereld in vreugde ontwaken
de dag je groeten met een lach
waar vlinder en bloem elkaar raken
in een dans om rozen heen

zo wil ik verglijden in dromen
een wereld niet enkel grijs
waar het lied van spelende kinderen
je laat verlangen
naar het zijn