Entre les tous de la mémoire
Vandaag ontving ik een geschenk
toen ik langzaamaan
het plein wilde gaan verlaten
voldaan maar zonder vondst.
De stevige vrouw was niet knap
volgens de regels
volgens welke ik had gekeken
dwars door haar aanbod heen.
Vastberaden gaf ze me het beeld
en ik keek op
en zag de vrouw weer verdwijnen
in een meisje op het schilderij.
die zei:
"Het leven wordt geen moment
langer of korter.
Het zijn onze herinneringen
die bloeien en verdorren."
Zie ook: http:// www.rubic.schrijft.nl
Schrijver: rubic, 6 oktober 2003
Geplaatst in de categorie: filosofie
Waarom enkel een Franse titel?