inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.303):

lente die nog zomert in mijn geest

takken moeten kraken
bliksemschichten raken
zodat de boom in tweeën splijt

de donder mag weer knopen in
mijn maag gaan maken, raken aan
de angst die altijd in me strijdt

want ik ben bang geweest
als kind omdat ik onweer niet
voorspelbaar vond en altijd schrok

zie nu de buien dreigen en
de wind uithalend hijgen als
hij vlaagt door het stervend blad

kijk naar de lente die
nog zomert in mijn geest, het
soepele van vroeger lijkt geweest

ik weeg de herfst in de volle
vruchten van de dag en lach
naar jaren die ik nog verwacht

Schrijver: wil melker, 8 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 846

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)