inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 3.364):

Kasteel Groot Buggenum

Voor professor Hentrich

Het verleden is het laatste wat we weten,
overwinning tijd op het grote vergeten,
dat onzichtbaar in onze rug beweegt,
terwijl we in het heden klimmen
dooft het vergeten licht in ons hoofd
steelt op kousenvoeten in het donker
kostbare beelden, fluisterwoorden,
de tranen van je meest dierbare –
vergeten eet de doden die we achterlieten
terwijl we een toekomst verzamelen
marcheert hij onze geschiedenis binnen,
sticht brand in antieke kennis, werpt bommen af
op de wegen die ons tot hier hebben gebracht

Een man had zich omgedraaid

hij zag de steen standhouden
een stervend kasteel, een herinnering
keek omhoog in de likkende lentezon
verleden had hier ernstige verliezen geleden,
maar hij draaide gedane zaken een loer
en bouwde op 't restant verleden een heden
van fonteinen, kamers en interieur
een overwinning tijd. Kijk, mensen komen,
geven een vrije middag aan de tuinen,
laten een fonkelnacht achter in het slaapverblijf
zonder dat ze het weten, houden ze vergeten weg
de tijd blijft staan in haar getijden

Ja, het kasteel zal ooit in de strijd vallen
de trompet van het einde zal hier schallen
maar hij, de man, heeft dit gewonnen:
de oude steen leeft nog

Schrijver: Ruud Linssen, 17 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: algemeen

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 824

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)